МУНОҚИШАИ МАРЗӢ АЗ БЕАХЛОҚИИ ҚИРҒИЗҲО ШАҲОДАТ МЕДИҲАД

Муноқишаи марзӣ дар Чоркӯҳи ноҳияи Исфара албатта, агар аз як ҷониб масъалаи ҳалношудаи марзиро ба миён гузорад аз ҷониби дигар аҳдшиканиву паймоншикании қирғизҳоро аён месозад. Тавре, ки маълум аст, дар тамоми ҷаҳон ҳамаи масъалаҳои марзӣ бо иштироки ҳайатҳои баландпояи расмӣ ва ризоияти тарафайн ҳаллу фасл мегарданд. Аммо ин шабу рӯз чунин шароит ба вуҷуд омадааст, ки сокинони мулкӣ мехоҳанд ин масъаларо бар нафъи худ ҳал кунанд, ки бесоҳибии қирғизҳоро ифода мекунад. Чӣ магар қирғизҳо давлат надоранд ё сокинони кишвари қирғиз ҳукуматашонро гӯш намекунанд?

Мусаллам аст, ки ин шабу рӯз қирғизҳо бештар дар мубориза бо сокинони маҳаллӣ қарор доранд ва дирӯз як сокини 23 солаи Чоркӯҳро, ки Шукрона ном дорад, бо тир захмӣ намудаанд. Онҳо ба сари сокини бесилоҳ ва бегуноҳ тир кушодаанд. Магар ин аз рӯйи одамгарист?

Оё ин рафтор хоси инсон аст?

Албатта, вақте симои зан модарро мебинем, пеш аз ҳамаи чеҳраи модар пеши назарамон меояд, вале аз чӣ бошад, ки қирғизе, ки ба сари зани тоҷик тир кушодааст, сад дар сад ҳайвон ва аз доираи инсонӣ берун менамояд. Зеро ҳеҷ инсони солим қодир намегардад, ки ба ҷониби зани бегуноҳ тир занад. Ин аз хиёнати рӯирости қирғизҳо шаҳодат медиҳад.

Коршиносон ин рафтори қирғизҳоро “терроризми қирғизӣ” меноманд, ки сад дар сад дуруст аст. Зеро танҳо террорист қодир аст ба чунин рафтори ношоиста ва ғайриинсонӣ

Ин амали қирғизҳо дубора исбот намуд, ки дар ҳақиқат ҳам қирғизҳо хулқи муғулӣ ва ҳамон рафтори ҳайвонии худро напартофтаанд ва дар асри 21 ҳам бо ҳамон хулқи кӯҳна ва одати саҳроӣ зиндагӣ мекунанд.

Аз ин рӯ, бо қирғизҳо, ки борҳо аҳдшиканӣ кардаанд, бояд бо ҳамон шакле ки мехоҳанд посух дод ва рӯ ба муколама овард. Яъне, қирғизҳо на дипломатияро эътироф мекунанду на ягон масунияти байналмилалиро.  Аммо қирғизҳо ҳатман посухи ин ҷиноятҳоро хоҳанд дод ва ҳатман хатои худро эътироф хоҳанд кард.

Абдусаломов М.

устоди донишкада