Филми ҳуҷҷатии “Бешарафӣ”, ки манзури тамошобинон гардид, моро аз оқибатҳои даҳшатюбори ҷанги таҳмилии шаҳрвандии солҳои 90-ум огоҳ гардонида, бори дигар дар симои М. Садриддин ноҷавонмардии душманонро фаҳмонид.
Филми мазкур аз ҳодисаи нангини ба сари М. Садриддин писари яке аз саркардагони ТТЭ ҲНИ мулло Қаландар омада, қисса мекунад, ки чӣ тавр қурбонӣ гардидааст. Дар филми мазкур мо бараъло мушоҳида менамоем, ки наҳзатиёни хоин мардумро чӣ тавр сарсону саргардон кардаанд, ки ҳатто ҷавонписарон мавриди озори ҷинсӣ қарор гирифтаанд.
Албатта, имрӯз ин амали нораво барои М. Садриддин одат шудааст ва ӯ ҳамчун як равонӣ дигар дар қолаби беномусӣ одат кардааст ва ба ҳамин шакл зиндагияшро идома медиҳад, аммо истифод аз як бешарафу беномус ба хотири манфиатҳои нопок аз ҷониби Кабирӣ ин хиёнат аст. Кабирии хоин М. Садриддинро истифода мебарад, то манфиатҳои нопокашро амалӣ гардонад, зеро М. Садриддин ҳам бешараф асту Кабирӣ низ.
Мо, омӯзгорони кафедра намоиши филми ҳуҷҷатии “Бешарафӣ”-ро саривақтӣ ҳисобида, ин филмро ҳамчун як санади огоҳкунанда аз оқибатҳои ногувори ҷангу бефаҳмӣ меҳисобем!