НОМӮСШИКАСТА БОИСИ НАФРАТ АСТ

Дар филме таҳти унвони “Бешарафӣ”, ки Тоҷикфилм манзури шаҳрвандони мамлакат гардонид мо ба бисёр масъалаҳои норавшане, ки ба тақдири яке аз пешбарони ҳизби экстремистиву террористии наҳзати ислом Муҳаммадиқболи Садриддин таллуқ дошт,  маълумоти бештар пайдо намудем. Боиси нафрат аст, ки як нафаре, ки худро мард унвон кардаву мардумро ба шӯру валвала даъват мекунад, худаш аслан кӣ аст ва ба кадом роҳҳо рафтаву худро ба чунин ҳолатҳо гирифтор кардааст.

Лисонулғайб Ҳофизи Шерозӣ менигорад:

Воизон, к-ин ҷилва дар меҳробу минбар мекунанд,

Чун ба хилват мераванд, он кори дигар мекунанд.

Мушкиле дорам, зи донишманди маҷлис боз пурс,

Тавбафармоён чаро худ тавба камтар мекунанд?!

         Муҳаммадиқболи Садриддин на воиз асту на насиҳатгар ӯ як роҳгумзада дар биёбонҳои яъсу ноумедӣ аст, ки ҳар маротиба бо чунин баромадҳои бесанаду далели худ хотири ҷомеаи Тоҷикистонро мушавваш карданӣ мешавад, аммо наметавонад.

         Ман аз тоҷик будани ин нафар хеле дар шарм шудам, охир як нафаре, ки даст ба дасти қумандон Ғулому базм ба базми қумандонҳои саҳроии афғон нақши як занро иҷро мекарду боз талаботҳои шаҳвонии онҳоро қонеъ менамуд метавонад, ки имрӯз аз худ як шахси обрӯманду дилаш ба миллату давлаташ сӯзанда созад, ҳеҷ гоҳ. Чашми ҳақбин кӯр нест. Рафтору гуфтори ӯ ҳама найрангу фиребу бӯҳтону суйистифода намудан аз мазҳабу дин ба манфиати шахсиаш мебошад. 

         Ҳатто дар даврони кӯдакӣ як бачаи беадабу бадахлоқ будан ва ҳамсоягону ҳамсинфон аз дасти ӯ ба дод омадану аз ӯ безор будани худро дар сӯҳбат исбот намуданд. Аз ин бар меояд, ки падараш-мулло дар тарбияи фарзандаш он қадар аҳамияти ҷиддӣ надода будааст. Ӯро дар рӯҳияи хештаншиносиву ватандӯстӣ ва ҳифзу гиромидошти арзишҳои милливу фарҳангиаш наомӯхта будааст. Ҳамон чор ҳарфи дурӯғу сарсарӣ хондани қуръону ҳадисро, ки дар сари зону кадом афғон нишаста омӯхта буд, имрӯз асосу далел овардаву андешаҳои худро комил карданӣ мешавад.

         Ин аблаҳи раҳгумзада ҳар чанд он нуқси ҷисмониву (яъне бемории ҳамҷинсгароӣ) равонии худро  қабул надошт ва инкор мекард, аммо шахсоне, ки дар ҷумҳурии ҳамсояи Афғонистон ҳастанд бо каломи худ исбот карданд, ки ӯ ҳақиқатан ҳам даврони кӯдакӣ ба чунин ҳолат яъне беномӯсӣ гирифтор шуда аз ин раҳоӣ ёфта натавонист.

         Қумандонҳои собиқ ҳизби эктремистиву террористии наҳзат низ исбот намуданд, ки ҳақиқатан ҳам ӯ чандин маротиба ба дасти қумандонҳои афғон афтодааст ва он ҷо ба чунин беномӯсӣ машғул будааст ва ӯро раҳо карда овардаанд. Падараш аз ин бешарафиву беобрӯии фарзандаш шармандавор ба Покистон меравад ва дар он ҷо низ Муҳаммадиқбол ӯро бо ошкорсозии беморияш-ҳамҷинсгароӣ беобрӯ мекунад.

         Аммо имрӯз ин нафар он чунон худро донову закӣ ва дӯстдори давлату миллати худ нишон дода аз камбудиҳои кашфкардааш баён мекунад, ки ҳатто аз зиёд гардидани теъдоди тамошобинҳои худ ва ҳамовоз гардандаҳо, ки аксарашон мисли худаш раҳгумзада ҳастанд, худро авлиё тасаввур мекунад. Ҳамеша кӯшиш мекунад аз зери нохун чирк ҷуставу сохтори давлатдориро зери маломат қарор бидиҳад.  Дар ҳар сухани худ боз қасамҳои гуногунро мехурад, ки ин хоси марди мусулмон нест.

         Аҳсант ба омодасозони филми “Бешарафӣ”, ки ҳақиқати ҳоли як номарди бадфитрати ҳамҷинсгарои беору номӯсро барои ҳамагон намоиш дод.  Тавонист, ки пардаро аз рӯи бисёр масъалаҳое, ки ба ҳаёти Муҳаммадиқболи Садриддин дошт, бардорад. Ҳарчанд аз заифмиҷоз будани ӯ ҳама сокини мамлакат боварӣ дошт, имрӯз боз ин филм исбот намуд, ки ӯ ҳақиқатан низ чунин аҳвол доштааст.

         Таълимоти динии ӯ гирифта дар назди муллоҳои чаласаводу худхоҳу нотавонбин имрӯз ӯро ба ин ҳадде оварда расонд, ки мисли як сагест ба ҷониби моҳ аккос мезанад ва аз нотавонии худ ҳарчанд бохабар аст, аммо аз худ шер тасаввур кардаву кӯшиш мекунад, ки мардум ӯро гӯш кунанду пайраваш шаванд. Ин рафтори ӯ ба мисли фоҳишаҳоеро мемонад, ки фурӯхташудаи хоҷагони хориҷааш аст ва нафси аждаҳораш ӯро водор мекунад, ки маблағҳои муфт ба даст овардаашро барои сияҳноманависӣ дар болои ҳамватанонаш сарф намояд.

         Мо шаҳрвандони баору номӯси Тоҷикистон лаънат мегӯем ба Муҳаммадиқболи С. , ки бо ин беориву беномӯсии худ ба номи миллат доғ овард ва имрӯз бошад боз садои нохушу ҳарфҳои бардурӯғи худро шарм надошта дар торномаҳои интернетӣ мекорад.

Лаънат ба ту Муҳаммадиқболи Садриддин, бешарафу ор!

Кӯҳкани Содиқ

омӯзгори Донишкадаи кӯҳию металлургии Тоҷикистон