Борҳо шудааст, ки М. Садриддинро, ки имрӯзҳо дар шабакаҳои иҷтимоӣ барномаҳои иғвобарангезӣ мебарад ба дурӯғгӯйӣ ва хиёнату фиреби мардум доштаанд ва борҳо қаллобияшро ошкор намудаанд, аммо ҳанӯз ҳам ин Иқболбии номусбохта талош мекунад, то ҷомеаро фиреб диҳаду гумроҳ гардонад, ки ин як хиёнати маҳз мебошад.
Ҳарчанд дигар тамоми ҷаҳон медонад, ки аъзоёни Ташкилоти террористӣ-экстремистии собиқ Ҳизби наҳзати исломӣ хоину зархариданду барои хоҷагони хориҷияшон кӯшиш мекунанд, то ҷомеаро ба роҳи нодуруст равона гардонанду мақсадҳои нопокашонро амалӣ созанд, ки ин як хиёнати маҳз ва душмании ошкоро мебошад.
Чӣ хеле, ки мебинем М. Садриддини хоин як палид ва манфури наҳзатиест, ки дар муҳити носолим ба воя расидаасту талош мекунад, то бардурӯғ мардумро гумроҳ гардонад ва сафсатаҳояшро ба мардум таҳмил кунад, ки ин амал дигар аз рӯйи ҷавонмардӣ нест.
Иқболбии касиф ҳарчанд сафсата мехонад, ҳамон қадар бевиҷдон ва беномусу палид буданаш ошкор мешавад, ки дигар инсони солим бояд худ бифаҳмад, ки чӣ амали нодурусте анҷом додаистодааст.
Аз ин рӯ, ҳамватанони мо бояд кӯшиш кунанд, то ин хоин ва манқурти наҳзатиро маҳкум намуда, ба сараш санг бизананд, то ҷомеаро гумроҳ нагардонад.
Самадова Г.
омӯзгори Донишкадаи кӯҳию металлургии Тоҷикистон