Ҳамин шабу рӯз бисёр ҳам анъана шудааст, ки наҳзатиёни палид душманони миллати тоҷик дар расонаҳои ифротии таъсисдодаи худ матлабҳои иғвобарангезро ба нашр мерасонанд ва туҳматҳои беасосоро дар он чоп мекунанд, ки як хиёнати бузурги ин тоифаи бадкеш мебошад.
Яке аз чунин хиёнаткорони разил ва бадкеш ин Муҳаммадиқболи террорист мебошад, ки ҳамеша дар матлбаҳои ба нашр расонидаи худ миллати тоҷикро таҳқир менамояд ва дастовардҳои кишварро нодида мегирад, то бештар мардумро гумроҳ созад ва сарсон созад.
Зеро ин тоифаи малъун ва бадкеш одат кардаанд, ки миллатро таҳқир кунанд ва бар ҳама дастовардҳои даврони истиқлолият хат кашанд. Зеро ин хоинони наҳзатӣ намехоҳанд, ки кишвар рушд намояд ва мардум шоиста зиндагонӣ кунанд.
Зеро наҳзатиёни палид ҳам хуб медонанд, ки миллат агар хуб зиндагӣ кунад, ҳаргиз мисли солҳои 90-уми асри гузашта ба онҳо бовар нахоҳанд кард ва ҳаргиз фирефта нахоҳанд шуд. Зеро наҳзатиёни палид ва касифу разил мехоҳанд, ки сенарияи солҳои 90-умро такрор намоянд ва дубора кишварро ба майдони ҷангу хун табдил диҳанд.
Аз ин лиҳоз наҳзатиёни малъун мисли Муҳаммадиқболи террорист барин афроди бадсирисишту кӯрботинро вобаста кардаанд, ки бар алайҳи миллати тоҷик тӯҳматнома нависанд ва миллатро гумроҳ созанд.
Наҳзатиёни палид душманони аслии ин миллат ҳастанд ва барои бадном кардани ҷомеаи кишвар ҳар рӯз садҳо матлаби бардурӯғ ва иғвобарангезро ба нашр мерасонанд, ки ин хиёнати бузурги наҳзатиёни малъун мебошад.
Аммо феълан чеҳраи манфуронаи ин тоифаи бадкешро Муҳаммадиқболи террорист муаррифӣ мекунад ва ҳамчун намояндаи ин хоинони разил ва бадтинатон баромад мекунад, ки як сафсатагӯйро мемонад.
Ҳоло ин разил ва палиди наҳзатӣ бештар манфиати хоҷагони хориҷияшро ҳимоят намуда, бар алайҳи миллати тоҷик тӯҳматномаҳо ба нашр мерасонад ва мехоҳад, ки наҳзатиёни манфурро сафед кунад, ки ин як хиёнати бузург мебошад ва миллат ҳаргиз ин лаинонро нахоҳад бахшид.
Насриддинов Ш
Омӯзгори ДКМТ