Гузашти айём дарак медиҳад, ки мардуми меҳнатдўсту ободкори тоҷик аз қадимулайём баҳри рўзгори тинҷу осоишта ва шукуфоии миллати хеш ҷаҳду талош меварзиданд. Боиси афсўс, ки солҳои охир фаъолияти террористиву экстремистии созмонҳо ва ҳизбу ҳаркатҳои гуногун ба некўаҳволӣ ва зиндагии ободу осоиштаи мардуми тоҷик, вазъияти иҷтимоию сиёсии Тоҷикистони азизу ободамон таъсири манфии худро мерасонад.
Аммо як нукта чун рӯзи равшан маълум аст. Фаъолияти фитнаҷӯёнаи наҳзатиҳо ва тарафдорони дигари иғвогарон, хоинони миллат аст, ки миёни мардумон ақидаҳои иғвоангезанда паҳн гаррдида истодааст. Албатта мо ин амали зишти нобакоронро маҳкум намуда, бар зидди амалкардҳои онҳо муборизаи беамон мебарем. Ақидаҳои нопоки онҳоро бо фикрҳои созанда ва бунйдкорона маҳв намуда, ба хотири пояндагии сулҳу суботи кишвар ва ваҳдату ягонагии он талош менамоем. Ва дар партави дастуру ҳидоятҳои Пешвои миллат хишти девори Ватанро бо меҳр замина мегузорем.
Шоир мегуяд:
Дасти талаб намекунам аз остин бурун,
Домони худ зи панҷаи ғамхор мекашам.